جلسه حلقه شهید مطهری 27 فروردین 94

جلسه حلقه شهید مطهری در تاریخ 27 فروردین 94 برگزار گردید. جلسه با قرائت سوره یاسین آغاز شد و نظری در طی آن مطالبی پیرامون شأن نزول و خواص این سوره بیان نمود.

َشأن نزول سوره یاسین:
خانه ی پیامبر اکرم(ص)و حضرت خدیجه (س) در مکه مکرمه فضیلتی ویژه و برتر دارد؛چرا که قلب قرآن،یعنی سوره ی مبارکه ی یاسین،در آن نازل شده است.
روزی پیامبر(ص) در خانه ی خود حضور داشتند و با پروردگار خویش مشغول راز و نیاز و مناجات بودند؛ناگهان،همهمه و سر و صدایی از پشت در به گوش مبارکشان می رسد!آن حضرت به منظور پی بردن به علت سر و صدا،خود را به پشت در  رساندند و از روزنه ی آن،نظری به بیرون  افکندند،دیدند که کفار قریش و شماری از دشمنان سرسخت ایشان به قصد کشتن آن حضرت،اجتماع کرده و با خشم،ناسزا می گویند.رسول خدا(ص)با دیدن چهره هایی که از شدت غضب،به سرخی گراییده بود،به مقصود آنان پی می برند و لحظه ای درنگ می کنند که چه باید کرد!در خانه بمانم!تا کی!بیرون بروم یا خیر؟
در این هنگامه ی حساس و لحظات فوق العاده که رسول خدا(ص)در خانه قدم می زدند،به ناگاه سروش وحی،جبرئیل امین نازل و به محضر ایشان شرفیاب می شود و سوره ی مبارکه ی «یاسین» را بر حضرت فرود می آورد و شروع به تلاوت می کند؛سپس از پیامبر(ص) می خواهد که آیات این سوره ی شریف را بخوانند و از خانه بیرون روند.رسول خدا(ص) نیز بی هیچ درنگی،گفته ی فرشته ی وحی را که در حقیقت امر الاهی بود،اجرا می کنند و در حالی که آیات سوره ی«یاسین»را می خواندند،از خانه خارج می شوند،اما احساس می کنند که کافران و دشمنان،آن حضرت را نمی بینند.پیامبر(ص)آهسته گام برمی دارند و در کنار آنان می ایستند وبا حسرت و ناراحتی از لجاجت و گمراهی معاندان،به آنان می نگرند.سپس، مشتی خاک از روی زمین برگرفته،بر سر و روی ایشان می پاشند ـ و بی گمان این خاک،خاک مرگ بود؛چرا که همه ی آنان در جنگ بدر کشته  شدند.
در این حال مشرکان خاک را می دیدند و آن را از سر و روی خود پاک می کردند لکن پیامبر(ص) را نمی دیدند و همچنان،به حضرت ناسزا می گفتند.در نتیجه رسول خدا(ص) بدون هیچ خطری به مسجدالحرام می روند.فردی که از مقابل آن جمعیت عبور می کرد،از آنان  پرسید:«برای چه این جا نشسته اید؟!» پاسخ می دهند که آمده ایم تا کار محمد(ص)را یکسره کنیم.آن مرد می گوید:«چه نشسته اید که ایشان را در مسجد الحرام دیده ام!در این هنگام،آنان شرمگین و شکست خورده،به یکدیگر نگاه می کنند و آنجا را ترک می گویند».
نگاه و توجه به این رخداد،یادآور دو مطلب است:یکی شأن نزول و حادثه ای که موجب نزول سوره ی «یاسین»  شده است و دیگری که ـ حائز اهمیت بسیار است ـ کارکرد و اعجاز آفرینی «یاسین»،در آغاز نزول است. سوره ای که از همان ابتدای جاری شدن بر زبان پیامبر(ص)اعجاز آفریده و مشکلات بسیاری را گشوده است؛این شأن و مرتبت،تنها مختص آن روز و آن واقعه ی خاص نبوده،بلکه قرائت این سوره همواره و در همہ زمان ها و مکان ها معجزه آفرین و مشکل گشامی  باشد.زیرا  «یاسین» پیوسته در بردارنده ی آثاری اعجاب انگیز و فراوان بوده است،از جمله:مرتفع ساختن بن بست های زندگی،آسان نمودن امور شاق و دشوار،گشودن درهای بسته،کلید گشایش گرفتاری ها،فراهم آوردن راه نجات از رنج،تنگنا،فقر و فلاکت،برکت بخشی به دانش،اموال و عمر آدمی،تاباندن نظر لطف و رحمت خدا بر صفحه ی دل و بر صحنه ی زندگی،فریاد رسی سریع در لحظه های نیاز،رسوا کردن دشمنان و خنثی ساختن نقشه های شوم آنان.

سپس دقایقی از جلسه صرف پرسش و پاسخ گردید و سرانجام جلسه با دعای اعضا به پایان رسید.